ZAĆMA (KATARAKTA)

Sławomir Gromadzki

 

Soczewka oka może ulec zgrubieniu, staje się zamglona lub nieprzejrzysta, traci zdolność prawidłowego skupiania lub przyjmowania światła. Taki stan oka to zaćma.

Niektóre przyczyny zaćmy to starzenie się, cukrzyca, zatrucie metalami ciężkimi, narażenie na promieniowanie, zranienie oka oraz stosowanie pewnych leków, jak np. sterydy.

Do głównych objawów zaćmy należy stopniowa, bezbolesna utrata wzroku. Zaćma jest główną przyczyną ślepoty. Czasami może jej towarzyszyć opuchnięcie; może też powodować wtórną jaskrę.

Najczęściej spotykaną formą tej choroby jest zaćma starcza, która dotyka ludzi powyżej 65 roku życia. Ten rodzaj zaćmy wywołują często uszkodzenia spowodowane przez wolne rodniki.

Narażenie na promienie ultrafioletowe i promieniowanie rentgenowskie także prowadzi do uszkodzeń. Wolne rodniki atakują białka strukturalne, enzymy oraz błony komórkowe soczewek. Obecnie w pokarmie, wodzie i otoczeniu stanowią przypuszczalnie główny czynnik rosnącej liczby zachorowań na zaćmę.

Bardzo dobre wyniki daje jednoczesne stosowanie następujących środków:

EYEBRIGHT (zawiera wyciąg z ziela świetlika lekarskiego oraz wszystkie witaminy wzmacniające narząd wzroku),

BORACELE,

SPECIAL TWO,

Miedź – 3 mg dziennie, mangan – 10 mg dziennie,

Wyciąg z pestek winogron,

Glutation (wykazano, że hamuje rozwój zaćmy),

L-lizyna (nie przyjmować jej z mlekiem. Dla lepszego wchłaniania przyjmować z 50 mg witaminy B6 oraz 100 mg witaminy C. Nie przyjmować lizyny dłużej niż 6 miesięcy),

Selen – 400 mcg dziennie,

Beta-karoten,

B-complex,

Witamina B1(tiamina) – 50 mg dziennie,

Witamina B2 (ryboflawina) – 50 mg dziennie (jej niedobór związany jest z zaćmą),

Witamina C – 3000 mg cztery razy dziennie!,

Bioflawonoidy,

Witamina E – 400 jednostek dziennie (witamina antystresowa. Wykazano, że hamuje i cofa rozwój zaćmy w niektórych przypadkach),

Cynk – 50 mg dziennie (nie przekraczać 100 mg cynku dziennie, dla lepszego wchłaniania stosować glukonian cynku w tabletkach), ekstrakt czarnych jagód (stosowany doustnie, dostarcza bioflawonoidów, które wspomagają usuwanie toksycznych chemikaliów z siatkówki oka).

Pić należy dobrej jakości wodę, zwłaszcza destylowaną parą. Jest to absolutnie niezbędne, aby zapobiec zaćmie.

Unikać trzeba wody fluoryzowanej i chlorowanej. Nawet woda z bardzo głębokiej studni może nie być bezpieczna, ponieważ wiele złóż wodonośnych (podziemnych źródeł wody), szczególnie tych znajdujących się blisko lub pod gospodarstwami rolnymi, jest zanieczyszczona toksycznymi odpadkami.

Unikać należy produktów nabiałowych, tłuszczów nasyconych oraz jakichkolwiek tłuszczów i olejów poddawanych obróbce cieplnej poprzez pieczenie lub przetwarzanie. Produkty te pobudzają tworzenie wolnych rodników, które mogą uszkodzić soczewki. Stosować można tylko oleje roślinne tłoczone na zimno: z pestek winogron lub z oliwek.

W przypadku zaćmy należy unikać leków antyhistaminowych.

Naukowcy z Instytutu Technologii w Massachusetts (USA) opracowali krople do oczu zawierające pantetynę, postać kwasu pantotenowego (witaminy B5), które mogą redukować konieczność przeprowadzania zabiegów chirurgicznych zaćmy, zapobiegając procesom, które wywołują to zaburzenie.

Zgodnie z opiniami naukowców Szkoły Medycznej Uniwersytetu w Harvardzie przyjmowanie preparatów uzupełniających witaminę C, przez co najmniej dziesięć lat oraz stosowanie diety bogatej w przeciwutleniacze może obniżyć ryzyko zachorowania na zaćmę.

W badaniach opublikowanych przez czasopismo “British Medical Journal” spożycie karotenu i witaminy A zapobiega rozwojowi zaćmy. Jednak tylko szpinak – a nie marchewka – okazał się zabezpieczać przed zaćmą. Naukowcy wysuwają teorię, że karotenoid inny niż beta-karoten ma działanie zabezpieczające przed kataraktą.

Zarówno u starzejących się ludzi, jak i u osób cierpiących na kataraktę odnotowano zwiększone stężenie metali ciężkich w noszonych przez nich soczewkach. Poziom kadmu – na przykład u osób noszących soczewki i chorych na zaćmę – okazał się być dwa lub trzy razy wyższy niż normalny. Stężenie innych metali, jak np. kobaltu, niklu, irydu oraz bromu również było wyższe niż normalnie.

“Science” doniósł, że najważniejszą przyczyną zaćmy jest niezdolność organizmu w radzeniu sobie z cukrami spożywczymi. Laktoza (z mleka krowiego i jego przetworów) jest najbardziej winna: „Galaktozemia to niezdolność do metabolizowania galaktozy (z laktozy w mleku) na skutek braku odpowiedniego enzymu. W wyniku tego procesu dochodzi do nagromadzenia się galaktikolu w soczewce oka, co prowadzi do zaćmy, uszkodzenia wątroby, nerek i układu nerwowego” (CHOROBY WEWNĘTRZNE t. III, str. 206).

Osoby, u których występuje niedobór enzymu przekształcającego galaktozę w glukozę, zapadają na kataraktę znacznie wcześniej niż reszta społeczeństwa.

Winę ponosi także biały cukier rafinowany. Wielu okulistów zauważa, że większość ludzi cierpiących na kataraktę stosuje dietę zawierającą znaczne ilości produktów nabiałowych oraz cukru rafinowanego. Zaćma może się rozwinąć także wtedy, gdy dieta jest nieodpowiednia i towarzyszy jej długotrwały stres.

Czynnikiem ryzyka zachorowania na zaćmę jest także palenie papierosów, przypuszczalnie dlatego, że nagromadzenie wolnych rodników zwiększa obciążenie organizmu utleniaczami.

Konwencjonalną metodą leczenia zaćmy jest zabieg chirurgiczny. Podczas takiego zabiegu, źle funkcjonujące soczewki oczu zostają usunięte i zazwyczaj wymienione na wszczepiane protezy soczewek. Soczewki mogą być wymienione w całości lub przy zastosowaniu metody zwanej emulsyfikacją soczewki. Podczas takiego zabiegu chirurg wykonuje jedno malutkie nacięcie. Przy tego rodzaju zabiegu długość nacięcia wynosi zaledwie 2-3 mm, w porównaniu do konwencjonalnej metody, gdzie długość nacięcia wynosi 1-1,5 cm. Zabiegi chirurgiczne zaćmy należą do najczęściej wykonywanych operacji w Stanach Zjednoczonych. Jednak badania przeprowadzone w 1991 roku wykazały, że połowa pacjentów, którzy poddali się zabiegowi, była niezadowolona z rezultatów. U niektórych, otoczki utrzymujące wszczepy soczewek stawały się zamglone, utrudniając widzenie. Okulista może skorygować ten problem przy użyciu lasera, wykonując niewielki otwór. Zgodnie z raportem z Uniwersytetu Georgetown i Szkoły Medycznej Johna Hopkinsa (USA) w 1991 roku ten uzupełniający zabieg został wykonany na grupie ponad 640 000 pacjentów. Ludzie chorzy na zaćmę, którzy przechodzą ten zabieg, są prawie czterokrotnie bardziej niż inni narażeni na odwarstwienie siatkówki, a nawet na utratę wzroku. Zabieg chirurgiczny powinien być zatem przeprowadzany tylko wtedy, gdy jest niezbędny – kiedy naturalne soczewki staną się tak nieprzejrzyste, że nie będziesz mógł czytać ani prowadzić samochodu.

Aby leczenie opisanej tutaj dolegliwości było kompletne należy koniecznie dodatkowo przeczytać treść wszystkich opracowań na temat zdrowia (znajdujących się w dziale ARTYKUŁY) a przynajmniej artykuł pt. ZASADY ZDROWIA, gdyż realizując podane tam zalecenia oraz odżywiając się wyłącznie według zawartych tam przepisów kulinarnych z czasem usunięta zostanie prawdziwa przyczyna dolegliwości a nie jedynie jej objawy.

Nie mniej istotne jest uważne wysłuchanie znajdujących się również na tej stronie cyklu wszystkich wykładów (audio) na temat zdrowia, gdyż w wyniku ich wysłuchania oraz zastosowania podanych podczas tych prelekcji zaleceń wiele osób uwolniło się od rożnych – często opornych na wcześniejsze próby leczenia – dolegliwości. Zachęcam do uważnego wysłuchania wszystkich tych wykładów bez względu na temat, gdyż w każdym z nich znajduje się wiele cennych informacji dotyczących zdrowia.

Niezwykle ważne jest codziennie powierzanie swojego życia i zdrowia Bogu, który jest w stanie dokonać o wiele więcej niż jakiekolwiek kuracje. Szczegóły na ten temat wyjaśnia we wspaniały sposób książeczka Droga do Chrystusa, którą gorąco polecam, i którą można znaleźć pod niżej podanym adresem internetowym: http://nadzieja.pl/ksiazki/droga/01_bezwarunkowa_milosc.html Serdecznie zachęcam do uważnej lektury tej książki, gdyż właściwe zrozumienie i akceptacja przedstawionych tam prawd doprowadzi do nowonarodzenia, a tym samym do uzyskania odpowiedniej motywacji oraz sił niezbędnych do przeprowadzenia radykalnych zmian w stylu życia, co jest podstawą, bez której nie ma mowy o trwałym uwolnieniu się od chorób.